همچنان که این دعا را زیر لب می گذارند ناگهان گره کیسه اش باز شد و تمام گندم هایش بر روی زمین و درون سنگ و سوخال های خرابه ریخت.
عصبانی شد و به خدا گفت :خدایا من گفتم گره ام زندگی را باز کن نه گره کیسه ام را پاره کن .
و با عصبانیت تمام مشغول به جمع کردن گندم از لای سنگ ها شدکه ناگهان چشمش به کیسه ای پر از طلا افتاد.
همانجا بر زمین افتاد و به درگاه خداسجده کرد و از خدا به خاطر قضاوت عجولانه اش معذرت خواست.
ذات انسان عوض شدنی نیست. عجول و حریص
ایول.من واقعا به این اعتقاد دارم که نباید زود قضاوت کرد حکمتی همیشه هس